قبل از خواندن این مطلب لطفا نوشته دخترک رقاصه برادر بزرگوار سید محمد حسن مخبر عزیز را بخوانید
مدتها بود که می خواستم مطلبی را در این درباره بنویسم که گرفتاری ها این امر را تا به امروز به تاخیر انداخت گرچه این موضوع کهنه نمی شود و همیشه می توان درباره این آسیب اجتماعی نوشت ، نوشته دخترک رقاصه برای من تلنگری بود تا این نوشته را زودتر به نگارش درآورم. اگر بخواهیم تعریف کوتاه و در عین حال جامعی از آسیب اجتماعی داشته باشیم می توان گفت : آسیب اجتماعی هر نوع رفتاری است که با ارزشهای شناخته شده جامعه در تعارض باشد و باعث اختلال در کارکرد فرد، خانواده یا جامعه بشود. طلاق، زنان خیابانی، دختران فراری ، بی خانمانی، تکدی گری، کودکان خیابانی، کودکان کار،خشونتهای خانوادگی، خودکشی، کودک آزاری و اعتیاد جزء آسیبهای اجتماعی هستند . وقتی مصاحبه رییس بهزیستی را با خبرگزاری فارس مرور می کنم آنجا که گفت : "کودک فقیر و بی‌خانواده امروز، اعدامی 20 سال آینده است" دیدم حق با اوست ، آهای دخترک رقاصه ! تو که امروز یاد گرفتی با لرزاندن تن و اندام خود میتوانی چند تومانی درآمد داشته باشی تا شاید پدر معتادت مادرت را بیشتر نزند و یا برادر کوچکت گرسنه نباشد فردا عفتت را در بستر مردان هوس ران شهر خواهی فروخت آنگاه تیتر روزنامه ها می شوی وقتی گزارش می دهند آمار زنان خیابانی چند برابر شده و آن زمان به تو مثل غده چرکینی نگاه می کنند که باید از تن جامعه به دور انداخته شوی، آهای پسرک گل فروش و آدامس فروش! تو نیز وقتی فهمیدی پول کم فروش گل و آدامست برای خرج مادر و خواهران کوچک و گرسنه ات کافی نیست شاید به سرقت رو آوری ، با ضبط ماشین آغاز می کنی و یا شاید مواد را به دستت می دهند تا پخش کنی می شوی ساقی کوچک ! کم کم برای خودت کسی می شوی مثلا اصغر پنجه طلا و شاید شیوه کارت را عوض کنی روی به سرقت مسلحانه بیاوری و یا شاید آنچنان که آمار می گوید وقتی در کودکی مورد سو استفاده ج ن سی قرار گرفتی عقده های روانی ات را سر جامعه خالی می کنی می شوی بیجه ثانی تو هم تیتر روزنامه ها می شوی وقتی جرثقیل طناب اعدامت را بالا می برد و ما فریاد اعدام باید گردد سر می دهیم . آهای دخترک رقاصه ! تن خود را بلرزان، آهای پسرک گل فروش و آدامس فروش! همچنان فریاد بزن گل تازه دارم و یا بگو تو رو خدا یه آدامس بخر هنوز شما را نمی بینیم و هنوز چشمهای بعضی مسئولین بسته است ... ،قصد ندارم فقر را به عنوان تنها علت آسیب های اجتماعی معرفی کنم
چون به نظر من ، ما با سیکل معیوب آسیب های اجتماعی روبرو هستیم که در آن هر آسیب اجتماعی علت آسیب بعدی و معلول آسیب قبلی است و وقتی حلقه ها را دنبال می کنی اولین حلقه عبارت است از خانواده از هم پاشیده مبتلا به بحران حاد مالی ، اخلاقی معنوی بعلاوه نه قصد تضعیف و تخریب دولت فعلی را دارم و نه انکار فعالیت دولتهای قبلی در این زمینه را اما متاسفانه باید نوشت که در مورد آسیبهای اجتماعی هیچ دستگاهی متولی نیست. ممکن است در مورد برخی از آسیبهای اجتماعی، مصوبه‌ای در دولت باشد که مثلا سازمان بهزیستی را متولی اعلام کرده باشد ولی این در مورد کل آسیبهای اجتماعی نیست، تعداد متولیان زیاد شده و در نتیجه هیچکدام از این دستگاهها متولی نیستند، ارتباط این دستگاهها با هم نیز تعریف شده نیست و شورای اجتماعی کشور نیز که برای هماهنگی و مرتبط کردن دستگاههای مختلف بود نتوانسته، ماموریت خود را انجام دهد.
به نظر می رسد دستگاههای مسئول مثل دانه‌های تسبیح جدا از هم هستند و نخ تسبیح وجود ندارد، همه دانه‌های تسبیح هم به اندازه هم برای خودشان نقش قائلند بعلاوه نبود طرح جامع و کاملی برای آسیبهای اجتماعی ، پوشش ندادن کامل خانواده های آسیب دیده توسط سازمان بهزیستی و یا کمیته امداد و بودجه ناکافی این دستگاهها مشکلات را حادتر کرده است . اما به نظر من تا ارائه طرح جامع و برطرف شدن ضعف مدیریتی سازمانها و هماهنگی آنها این وظفه آحاد افراد جامعه است تا نگذارند سیکل معیوب همچنان قربانی بگیرد چند سالی است از فعالیت جمعیت امام علی ع می گذرد می توان در شهرهای مختلف جمعیت و موسسه مستقل مردمی مشابه با هدف کلی شناسایی خانواده های آسیب دیده و کمک مالی و معنوی از طریق بالا بردن آگاهی مردم از پیامد های آسیب های اجتماعی و جذب افراد خیّر ایجاد کرد در این میان هیئت های مذهبی و تشکلهای فرهنگی موجود می توانند نقش موثری را ایفا نمایند.